پيامبر اكرم (ص)فرمود: مگر من شما را نيافريدم؟! مگر من اين عالم را نيافريدم؟! آن كسي كه اين عالم را آفريد، مهندس و معمار و بنّاي اين عالم است، قسم خورد؛ فرمود: قسم ياد مي كنم كه مصالح ساختماني انسان، رنج و سختي است، لقد خلقنا النسان في كبد (6). كبد همين دستگاه گوارش است، امّا كبد يعني رنج. فرمود: من سوگند ياد مي كنم انسان تا روي زمين است در رنج است. اينجا جاي آسايش نيست! من 80 سال او را مي آزمايم، تا نهر عسل به انتظار او باشد. انها أم نماء غير آسن (7)، و انها أم نلبن لم يتغيّر طعمه (8). 4 تا نهر جاري است به انتظار او؛ اين 80 سال يا 100 سال را خوب امتحان بدهد؛ ما ميلياردها سال، براي ابد او را در كنار آن نهرها پذيرائي مي كنيم. اين كجايش بر خلاف رحمت است؟! ذات اقدس اله سوگند ياد كرد كه انسان تا انسان است، در زحمت است. اينجا، جاي آسايش نيست. 
بسياري از سرمايه دارها هستند كه هميشه شب ها بايد با قرص خواب بخوابند. شما خيلي از كارگرها رامي بينيد كه در كنار خيابان، راحت خوابيده اند! لذّت و رفاه و آسايشي كه او دارد، هرگز خيلي از سرمايه دارها ندارند بنابراين اراده وتلاش و سعي انسان است كه نصيبي براي او فراهم مي كند؛ للرّ جال نصيأ ممّا اكتسبوا و للنّساء نصيأ ممّا اكتسبن (9)